เทียนสี่เล่ม, ไม่ปรากฎชื่อผู้แต่ง
เปลวเทียนทั้ง 4 เล่ม ค่อย ๆ พลิ้วไหวไปอย่างช้า ๆ
บรรยากาศรอบข้าง ช่างแผ่วเบายิ่งนัก
หากเราเงี่ยหูฟัง จะได้ยินเทียนทั้งสี่สนทนากัน...
เทียนเล่มแรกเอ่ย "ฉันคือ สันติภาพ น่าเศร้าเหลือเกิน
ทุกวันนี้ไม่มีใครอยากให้ฉันสว่างไสว"
แสงของ "สันติภาพ" ค่อย ๆ ริบหรี่ และดับไป
เทียนเล่มที่สองเอ่ย "ฉันคือ ศรัทธา น่าเศร้าหนักหนา
ทุกวันนี้ไม่มีใครต้องการ"
แสงของ "ศรัทธา" ค่อย ๆ ริบหรี่ และดับไป
เสียงเอ่ยขึ้นมาอย่างเศร้าใจ เทียนเล่มที่สามกล่าว "ฉันคือ ความรัก
ฉันไม่เข้มแข็งพอที่จะส่องสว่างต่อไป"
"ผู้คนเพิกเฉยและไม่เห็นค่าของฉัน
แม้แต่คนใกล้ชิด พวกเขายังไม่คิดจะเติมรักให้แก่กัน"
ว่าดังนั้น พลัน "ความรัก" ก็ดับไป
ไม่ช้าไม่นาน...เด็กน้อยคนหนึ่งได้เดินเข้ามา
เมื่อพบเทียนสามเล่มดับไป เขาเริ่มร่ำไห้และหลั่งน้ำตา
"ทำไมพวกเธอถึงดับไป พวกเธอต้องสว่างไสวตราบนิรันดร์ไม่ใช่หรือ"
ทันใด เทียนเล่มที่สี่กระซิบอย่างแผ่วเบา
"อย่ากลัวไปเลยหนูน้อย ตัวฉันนี้คือ ความหวัง ตราบใดที่ฉันยังส่องสว่างอยู่ได้
เทียนสามเล่มนั้น จะกลับมาไม่ช้านาน"
เด็กชายตัวน้อย ตาเป็นประกายด้วยความปิติ
สองมือนั้นค่อย ๆ จุด "เทียนแห่งความหวัง" พร้อมกันกับเทียนอีกสามเล่ม
อย่าปล่อยให้ "แสงแห่งความหวัง" ในชีวิตเราดับไป
ไม่ว่าสิ่งต่าง ๆ จะเลวร้ายหรือแย่สักแค่ไหน
เมื่อเรามี ความหวัง แล้วไซร้......
สันติภาพ ศรัทธา และ ความรัก ก็จะส่องสว่างอยู่ในตัวเราเสมอ
ขอขอบคุณ กลอนรัก
จาก : http://www.flickr.com
โดยคุณ ไม่ปรากฎชื่อผู้แต่ง
โดยคุณ ไม่ปรากฎชื่อผู้แต่ง
